เลขฐานสอง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ระบบเลขตามพัฒนาการ | |
---|---|
เลขฮินดู-อารบิก | |
อารบิกตะวันตก อารบิกตะวันออก เขมร มอญ | อินเดีย พราหฺมี ไทย |
เลขเอเชียตะวันออก | |
จีน ญี่ปุ่น | เกาหลี |
เลขตัวอักษร | |
แอ็บยัด อาร์เมเนีย ซีริลลิก กีเอส | ฮีบรู ไอโอเนียน/กรีก สันสกฤต |
ระบบอื่นๆ | |
แอตติก อีทรัสคัน โรมัน | บาบิโลเนีย อียิปต์ มายา |
รายชื่อระบบเลข | |
ระบบเลขตามฐาน | |
เลขฐานสิบ (10) | |
2, 4, 8, 16, 32, 64 | |
3, 9, 12, 24, 30, 36, 60, อื่นๆ | |
เลขฐานสอง (อังกฤษ: binary numeral system) หมายถึง ระบบเลขที่มีสัญลักษณ์เพียงสองตัวคือ 0 (ศูนย์) กับ 1 (หนึ่ง) บางครั้งอาจหมายถึงการที่มีโอกาสเลือกได้เพียง 2 ทาง เช่น ปิดกับเปิด, ไม่ใช่กับใช่, เท็จกับจริง, ซ้ายกับขวา เป็นต้น
ถ้าแปลงค่าเลขฐานสิบ มาเป็นเลขฐานสอง จะได้ดังนี้
- 1 = 1
- 2 = 10
- 3 = 11
- 4 = 100
- 5 = 101
- 6 = 110
- 7 = 111
- 8 = 1000
- 9 = 1001
- 10 = 1010
ในปัจจุบันเลขฐานสองเป็นพื้นฐานในการทำงานของคอมพิวเตอร์ โดยนำเอาหลักการของเลขฐานสอง (สถานะไม่มีไฟฟ้า และ สถานะมีไฟฟ้า) มาใช้ในการสร้างไมโครโปรเซสเซอร์ที่มีหน่วยประมวลผลแบบ 32 หรือ 64 บิต หรือมากกว่านั้น ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นการประมวลผลแบบดิจิทัล
ดูเพิ่ม